Inscenizacja ta została stworzona przeze mnie na przedstawienie w pierwszym dniu wiosny. Jest to montaż słowno-muzyczny dla dzieci nauczania zintegrowanego.
1. Piosenka „Wiosna tuż, tuż” – zwrotka I
I. Już ozimina szumieć zaczyna,
że nie powróci mróz.
i po tym można od razu poznać,}
że wiosna jest tuż, tuż }
x 2 2. Inscenizacja „O Wiośnie w lesie i o wiewiórki ważnym”
(„Z przygód Hałabały”)
Narrator: Spał sobie Hałabała zimę długą, znużony wielce, w swoje dziupli po wiewiórce, na mchowej pościeli. Aż tu nagle któregoś dnia w południe ktoś mu sen przerywa i do dziupli kołata.
(wiewiórka puka)
Hałabała: Kto tam?
Wiewiórka: To ja, wiewiórka córka z leśnego podwórka.
Mama mnie przesyła, żeby pan przyszedł
w ważnym interesie. Mieszkamy w czarnym lesie.
Hałabała: Owszem – pójdę, ale nie inaczej, póki się z Wiosną nie zobaczę.
Wiewiórka: Ależ, proszę pana – przecież już pączki widać na gałęzi, słońce świeci, a młynarzowe dzieci bazi szukają nad rzeką.
Hałabała: Ależ gdzież tam, gdzież tam
(idzie spać)
(wiewiórka znowu puka)
Hałabała: Kto tam?
Wiewiórka: To ja, wiewiórka córka z leśnego podwórka.
Mama mnie przesyła, żeby pan przyszedł
w ważnym interesie. Mieszkamy w czarnym lesie.
Hałabała: Owszem – pójdę, ale nie inaczej, póki się z Wiosną nie zobaczę.
Wiewiórka: Ależ panie krasnalu już Baba Saba przyszła do lasu po zawilce. Wiosna już niedaleko.
Baba Saba: (chodzi po lesie i zbiera kwiaty – mówi)
Od dwudziestego marca zagrzewa słonko choć starca.
Hałabała: Zagrzewa, zagrzewa, ale to jeszcze nie wiosna. (idzie spać)
Wiewiórka: Niech pan wstanie, już fujarki brzmią pastusze. Wiosna już idzie.
Hałabała: Miotełko ty z gęsich piórek, oczyść mój garniturek wiosenny. (wybiega)
Ej! Wiosenko, nie bądź taka, przybądź do mnie nieboraka, niechże Cię zobaczę!
Wiosna: (chodzi po lesie)
Jestem już. Każę świecić słonku, każę śpiewać ptakom, będziesz mógł po lesie chodzić nieboraku.
Hałabała: Teraz będę mógł.
3. Piosenka „Wiosna tuż, tuż” – zwrotka II i III
II. Krążą nad domem boćki znajome,
goście zza siedmiu mórz.
I po tym można od razu poznać}
że wiosna jest tuż, tuż }
x 2III. Śpiewa skowronek dźwięczny jak dzwonek,
że gniazdo ma wśród zbóż.
I po tym można od razu poznać,}
że wiosna jest tuż, tuż }
x 2
4. Wiersz: „Wiosna idzie”
Przyleciały skowroneczki
z radosną nowiną
zaśpiewały, zawołały
ponad oziminą
- Idzie wiosna! Wiosna idzie! }
śniegi w polu giną }
chór
Przyleciały bocianiska
w bielutkich kapotkach
klekotały, ogłaszały
na wysokich płotach
- Idzie wiosna! Wiosna idzie! }
po łąkach, błotach }
chór
Przyleciały jaskółeczki
kołem kołujące
figlowały, świergotały
radośnie krzyczące
- Idzie wiosna! Wiosna idzie! }
prowadzi ją słońce.
5. Piosenka „Ku-ku, ku-ku”
„Bociek”
„Czym powitać cię wiosenko”
Janina Balicka